از سوی دیگر با توجه به موضوع نامگذاری 2سال گذشته و نیز با در نظرگرفتن سند چشم‌انداز بیست‌ساله کشور به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سند‌های بالادستی نظام که در آنجا نیز برنامه‌های اقتصادی از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند، این نکته مشخص می‌شود که از نظر مقام‌معظم‌رهبری جهت اصلی حرکت نظام باید به سوی شکوفایی اقتصادی باشد؛ آن هم نه تلاش و همت صرف بلکه تلاشی جهادگونه.
از نگاه رهبری، رسیدن به قله‌های پیشرفت و تکنولوژی جز از طریق تلاش جهادگونه میسر نیست، بر این اساس هرگونه حرکت و صرف انرژی در مسیری جز مسیر اصلی و ورود به خطوط انحرافی که ممکن است موجب اتلاف وقت و سرمایه‌های ملت شود در پیشگاه ملت مذموم و غیرقابل پذیرش خواهد بود.
دوبال شکوفایی اقتصادی
تحقق اهداف اقتصادی نظام بی‌شک نیاز به همدلی و همکاری مجلس و دولت به‌عنوان 2 بال اصلی نظام در این مسیر دارد و این هر دو باید در سالی که اکنون نخستین ماه آن نیز رو به پایان است، تمام هم و توان خود را صرف فراهم کردن بستر‌های لازم و برداشتن گام‌های اساسی در جهت نیل به این هدف مقدس (مستتر در کلمه جهاد) کنند.
هرچند در این عرصه نمی‌توان دستگاه خاصی را به تنهایی مسئول و متصدی انجام امور مربوط به جهاد اقتصادی دانست و هر راهی جز تقسیم وظایف و تشریک مساعی میان همه سازمان‌های ذی‌ربط پیشاپیش محکوم به شکست خواهد بود، اما بدون تردید در این میان وظایف مجلس و دولت به لحاظ جایگاهی که در مناسبات عمومی کشور دارند دارای اهمیت بسزایی است.
در این بین مجلس به‌عنوان نهاد قانونگذاری کشور که می‌تواند از طریق طرح‌ها و لوایح همسو با جهاد اقتصادی با تصویب آنها تأثیرگذار باشد، امکان تعریف بستر‌ها و افق‌های لازم جهت تحقق مطالبات رهبری درخصوص جهاد اقتصادی را در اختیار خواهد داشت.
در مقابل نقش نرم افزاری مجلس، دولت اما به‌عنوان متصدی اجرای سیاست‌های نظام، مسئولیت حسن انجام وظایف محوله در راستای دستیابی به اهداف مورد نظر را بر عهده دارد.
«وحدت» کلمه راهبردی
رهبر معظم انقلاب در نخستین سخنرانی‌شان در سال 90 در تشریح الزامات جهاد اقتصادی بیش از هرچیزی بر لزوم وحدت میان مسئولین تأکید فرمودند که این خود گویای اهمیت و تأثیر وحدت مسئولان در مسیر این حرکت عظیم اقتصادی است.ایشان در همین رابطه تأکید کردند: «انجام جهاد اقتصادی نیازمند روحیه جهادی، استحکام معنویت و تدین در جامعه به‌ویژه در میان جوانان، پرهیز از مسائل حاشیه‌ای و حاشیه‌سازی‌ها در کشور و حفظ اتحاد و انسجام ملی در میان مردم، مردم و مسئولان و در میان مسئولان است.»
از این منظر پرداختن بی‌مورد به حواشی و اختلافات طبیعی و اصلی نمودن مسائل فرعی از سوی هر شخص یا گروهی که صورت بگیرد قابل توجیه نیست.
پرهیز از برخورد شعاری
با تدقیق در فرمایشات رهبری در‌باب جهاد اقتصادی که در نخستین روز نوروز 1390 در جمع زائران رضوی بیان شد، درخواهیم یافت که ایشان امسال بیش از سال‌های گذشته ابعاد موضوع نامگذاری سال را شکافتند. این موضوع مبین نارضایتی ایشان از برخی برخورد‌های نامناسبی است که در سال‌های گذشته در این باب صورت گرفته است. ازجمله اقداماتی که رهبری به صراحت آن را بی‌فایده و انحرافی می‌دانند برخورد شعاری با موضوعات اسم سال است.«در برخی مواقع نامگذاری‌ها و شعارهای سال به‌صورت انبوه و با هزینه زیاد در تهران و شهرهای دیگر روی تابلوها و در خیابان‌ها نصب می‌شوند درحالی‌که این کار بی‌فایده و دارای اشکال و خلاف هدف اصلی از نامگذاری هرسال است». ایشان تأکید فرمودند: «هدف از نامگذاری برای هرسال انجام اقدامات عملی است، و نه نصب آن شعار و یا عکس‌های مربوط به آن روی تابلوها». در همین راستا اقداماتی مانند مصاحبه‌های صداوسیما با مردم کوچه و بازار و طرح سؤالات اختصاصی از آنان در کسوت کارشناس و یا چاپ چندصد مقاله و چند کتاب در باره موضوع جهاداقتصادی آن هم در نخستین روز‌های سال90 و یا حتی همین مقاله ( اگر نتواند کمکی در راستای هموار شدن مسیر حرکت در جهت تحقق اهداف جهاد اقتصادی بکند) بی‌فایده و انحراف از مسیر اصلی محسوب می‌شود.
موانع فرهنگی
جهاد در ادبیات رهبری به تبع معنای فقهی جهاد، به معنای تلاش بی‌وقفه همراه با مبارزه و خطرپذیری- البته در حد معقول- است. ایشان در باب جهاد می‌فرمایند: « معیار جهاد شمشیر و میدان جنگ نیست. معیار جهاد همان چیزی است که امروز در زبان فارسی ما در کلمه مبارزه وجود دارد. فلانی آدم مبارزی است. فلانی آدم مبارزی نیست. در مبارزه دو چیز حتماً لازم است؛ یکی اینکه در آن جد و جهد و تحرکی باشد. انسان در رختخواب یا در پستوی خانه که نمیتواند مبارزه کند، در مبارزه باید جد و جهدی وجود داشته باشد. دوم اینکه در مقابلش دشمنی باشد و مبارزه در آنجا که دشمن نیست معنا ندارد».
بنابراین در راه جهاد اقتصادی حتما دشمنان و موانعی وجود دارند که باید از سر راه برداشته شوند. جدای از دشمنان بیرونی که قطعا تمام تلاش خود را در جهت متوقف ساختن و یا حداقل کند کردن حرکت پرشتاب جمهوری اسلامی به‌سوی قله‌های پیشرفت و افتخار به کار خواهند بست - و صد البته که هرچه دشمنی آنان بیشتر شود اراده و تلاش ملت ایران فزونی می‌یابد- دشمنان دیگری نیز وجود خواهند داشت که غفلت از آنان اشتباهی نابخشودنی خواهد بود. بزرگ‌ترین این موانع که شاید کمتر مورد توجه عموم قرار گرفته باشد، موانع فرهنگی موجود است. موانع فرهنگی‌ای مانند تنبلی، اسراف، بی‌انگیزگی، ناامیدی و... که طی بیش از 100سال بر ملت ایران تحمیل شده و اکنون باید به سرعت جامعه از حیث وجود آنان پاکسازی شود. از این حیث می‌توان موانع فرهنگی را به دشمنان نامرئی تشبیه کرد که بلاشک مبارزه با آنان بسیار دشوار‌تر از دشمنان خارجی است. شاید به همین دلیل باشد که رهبر حکیم انقلاب اسامی«اصلاح الگوی مصرف» و «همت مضاعف، کارمضاعف» که هر دو ریشه در مسائل فرهنگی دارند را پیش از این برای سال‌های گذشته نامگذاری کردند.
سیاسی‌کاری ممنوع
در سال گذشته که از سوی مقام معظم رهبری به‌عنوان سال «تلاش مضاعف، همت‌مضاعف» نامگذاری شده بود شاهد بودیم که به‌رغم کوشش‌هایی که صورت گرفت و اتفاقا دستاورد‌های بزرگی چون اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها را در پی داشت، متأسفانه عوامل بازدارنده‌ای مانند تعطیلی‌هایی که در پی آلودگی شدید هوای پایتخت رخ داد، اندکی از توان و تلاش‌های صورت گرفته کاست. اگر آلودگی هوا را عاملی غیرقابل پیش‌بینی فرض کنیم- هرچند بسیاری از کارشناسان نظری غیراز این دارند- برخی اتفاقات کاملا مشخص وجود دارند که درصورت بی‌توجهی می‌توانند مانعی در برابر حرکت پرشتاب به سوی اهداف پیش‌بینی شده در سال جهاد اقتصادی محسوب شوند.سیاسی‌کاری و دامن زدن به حواشی و درگیری‌های حزبی و خطی ازجمله مواردی هستند که درصورت پرداختن بیش‌ازحد به آنان، چه از جانب دولت باشد و چه از جانب مجلس و مردم، کشور را از رسیدن به اهداف پیش‌بینی‌شده بازخواهند داشت.
امسال نهمین دوره انتخابات مجلس در پیش است و از این‌رو باید به مجلس و دولت نهیب زد که مبادا مسائل انتخاباتی و سیاسی آنان را از اهمیت جهاد اقتصادی غافل کند و وقت و انرژی نمایندگان و مسئولان را بیش از حد لازم به‌خود مشغول سازد،
چرا که درنگ در عرصه جهاد - چه جبهه‌های نظامی و چه جبهه‌های علمی و اقتصادی- غیرقابل بخشش خواهد بود؛ پس مواظب باشیم زمان از دست نرود!
